Pediatrzy alarmują, że coraz częściej widzą słabe, przebarwione i widocznie psujące się zęby u dzieci i młodzieży. A rodzice nie wiedzą, jak o szkliwo nowych ząbków dziecka trzeba dbać… Hipomineralizacja szkliwa wychodzących zębów stałych to globalny problem. Dotyczy co 7-ego dziecka!
Szkliwo to ochronna warstwa na koronie zęba, która powinna być najtwardszą i najbardziej zmineralizowaną substancją w całym organizmie. Niestety, proces formowania się tej emalii może zostać poważnie zakłócony, nie tylko osłabiając i oszpecając zęby, ale też czyniąc je bardziej wrażliwymi na skrajne temperatury oraz podatnymi na próchnicę. Dlatego każdy rodzic szczególną wagę powinien przyłożyć do pielęgnacji pierwszych zębów dziecka – jako prewencję na przyszłość.
1. JAK ROZPOZNAĆ?
MIH definiuje się jako hipomineralizację szkliwa pochodzenia ogólnoustrojowego, która obejmuje od jednego do czterech pierwszych zębów trzonowych stałych zarówno górnych, jak i dolnych.
Na szkliwie możemy zauważyć białe, żółte lub brązowe plamy, ostro odgraniczone od zdrowego szkliwa. Istotne jest, iż zmiany te są obecne na zębach już w momencie ich wyrzynania się. Warto dodać, iż szkliwo na chorych zębach jest kruche, stąd nietrudno o uszkodzenia mechaniczne.
Dzieci cierpiące na MIH odczuwają również wrażliwość zębów na temperaturę oraz czynniki mechaniczne (w trakcie szczotkowania zębów występuje dotkliwy ból, nawet wtedy, gdy szkliwo jest nienaruszone), przez co dzieci mogą zaniedbywać higienę jamy ustnej. Wybór dobrego dentysty z podejściem i regularne wizyty pomogą w przyzwyczajeniu młodego pacjenta do prawidłowego i bezbolesnego dbania o zęby.
2. LECZENIE HIPOMINERALIZACJI SZKLIWA.
Pierwszym krokiem we właściwej terapii MIH jest określenie stopnia ryzyka wystąpienia tej choroby oraz wczesna diagnoza. Stomatolog powinien przeprowadzić wnikliwą analizę i wywiad z rodzicami, który będzie dotyczył ogólnego stanu zdrowia dziecka zwłaszcza przed 3-4 rokiem życia. W ten sposób będzie możliwe określenie stopnia ryzyka wystąpienia hipomineralizacji trzonowcowo-siekaczowej jeszcze przed pojawieniem się zębów pierwszych trzonowych stałych.
Gdy dentysta wykryje zagrożenie wystąpienia choroby, rodzice powinni stawiać się ze swoimi pociechami na wizyty kontrolne co 3 miesiące. Podczas wizyt należy przeprowadzać dokładny instruktaż higieny jamy ustnej. Zadaniem stomatologa jest także zapobieganie rozwojowi ubytków próchnicowych oraz minimalizacja występowania posterupcyjnych uszkodzeń szkliwa.
Warto zaznaczyć, iż w trakcie całego leczenia niezbędne jest całkowite zaangażowanie ze strony rodziców i małych pacjentów, którzy powinni współpracować ze swoim lekarzem dentystą.
3. ZALECENIA PODCZAS TERAPII.
Specjaliści polecają stosowanie środków zawierających wysokie stężenia fluoru z amorficznym fosforanem wapnia, ponadto rodzice powinni rozsądnie wybierać pastę do zębów dla swoich pociech, bowiem powinna ona zawierać środki znoszące nadwrażliwość zębów.
Szczotkowanie zębów powinno się odbywać przy pomocy miękkich szczoteczek. Ogromną rolę odgrywa także zmiana nawyków żywieniowych, unikać cukru, kwaśnych soków i napoi. W trakcie terapii warto sięgać po bezcukrowe gumy do życia, które redukują syntezę tłuszczów i cholesterolu.
Czytaj też: Wszystko, co warto wiedzieć o gimnastyce korekcyjnej
