Należy wiedzieć, że od 1 stycznia 2022 roku okres zasiłkowy, czyli okres niezdolności do pracy, za który będzie wypłacany zasiłek chorobowy, będzie obliczany w inny sposób.
Aktualnie maksymalny okres zasiłkowy wynosi 182 dni w roku. Wliczane są do niego poprzednie zwolnienia lekarskie, kiedy są następstwem tej samej choroby. Mogło się zdarzyć, że pomiędzy okresami niezdolności do pracy występował co najmniej dzień przerwy. A niezdolność do pracy przed i po przerwie spowodowana była różnymi chorobami. Wtedy okres zasiłkowy należało liczyć od nowa.
Z nowym rokiem, do 182-dniowego okresu zasiłkowego, będą wliczane wszystkie poprzednie niezdolności do pracy. Pod warunkiem jednak, że nie wystąpi pomiędzy nimi przerwa przekraczająca 60 dni. Nie będzie miało już znaczenia, czy choroba jest ta sama, czy nie.
Dodatkowo okres zasiłkowy po ustaniu tytułu do ubezpieczeń, na przykład po rozwiązaniu umowy o pracę, skrócono do 91 dni. Do tego okresu nie wlicza się niezdolności do pracy w czasie trwania umowy. Od nowego roku podstawy wymiaru zasiłku nie będzie się ustalać na nowo, jeśli między zwolnieniami lekarskimi nie było przerwy. Albo przerwa była krótsza niż miesiąc kalendarzowy. Do tej pory były to trzy miesiące.
Zgodnie z nowymi przepisami miesięczny zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu będzie wynosił 80 procent podstawy. Czyli tyle samo co zwykły zasiłek. Do tej pory ubezpieczony dostawał 70 procent. Od stycznia 2022 roku ZUS będzie wypłacał zasiłki nie później niż w ciągu 30 dni od dnia ustalenia prawa do zasiłku.
Co z okresem przejściowym?
Należy wiedzieć, że zasiłki chorobowe oraz świadczenia rehabilitacyjne, do których prawo powstało przed 1 stycznia 2022 roku, wypłaca się na zasadach i w wysokości ustalanych na podstawie przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 2022 roku. Za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy.
