Gronów to jedna z tych miejscowości na obszarze naszego powiatu, której metryka sięga czasów osadnictwa słowiańskiego. Pierwotnie wieś charakteryzowała się kształtem owalnicy, zaś miejscowy kościół należy do jednych z najstarszych w regionie. Aktualnie jest to niewielka miejscowość na pograniczu gminy Ośno i Górzyca, w której prężnie działa m.in. lokalne Koło Gospodyń Wiejskich.

Do Gronowa dotrzemy przede wszystkim drogą lokalną, która wiedzie m.in. przez Ośno, a następnie przez Jamno. Według danych z roku 2011 miejscowość obecnie zamieszkana jest przez 122 osoby.

Gronów to miejscowość położona na pograniczy gminy Ośno i Górzyca
Gronów to miejscowość położona na pograniczu gminy Ośno i Górzyca

Słowiańskie korzenie

Najstarsze dzieje Gronowa sięgają czasów słowiańskich. Za takim stanem rzeczy przemawia przede wszystkim charakterystyczny dla osad słowiańskich układ tzw. owalnicy. Niemniej w źródłach pisanych miejscowość pojawia się dopiero w okresie kolonizacji niemieckiej. Wiemy, że u progu XV stulecia osada należała do familii von Schlabendorff, zaś pół wieku później stała się oficjalnie własnością miasta Ośno. Do średniowiecznego Gronowa przynależały łącznie 54 łany ziemi, co może sugerować, iż w owym czasie była to całkiem niemała i dość znacząca wieś.

virtualnetia.com - projektowanie i tworzenie stron WWW

Historia pewnego kościółka

Lokalna świątynia to niewątpliwie najciekawszy zabytek Gronowa. Nie ma pełnej zgody co do czasu jej powstania. Powszechnie przyjmuje się, że kościół został wzniesiony w XV wieku, ale wiele wskazuje na to, iż początków świątyni należy dopatrywać się znacznie wcześniej, bo już wieku XIII. Na przestrzeni tych wszystkich stuleci świątynia przeszła kilka zasadniczych remontów – pierwszy pod koniec XVI wieku, kolejny w drugiej połowie XVII wieku oraz jeszcze następny już w wieku XIX.

Kościół w Gronowie to jedna z najstarszych świątyni na obszarze tzw. historycznej ziemi lubuskiej. CC BY-SA 4.0
Kościół w Gronowie to jedna z najstarszych świątyni na obszarze tzw. historycznej ziemi lubuskiej. CC BY-SA 4.0

Rekordowe Grunow

U progu XX stulecia Grunow (a więc późniejszy Gronów) osiągnął swą rekordową liczbę mieszkańców – 234. W roku 1945 miejscowość została wyzwolona przez 8 oddział Armii Gwardyjskiej generała Czujkowa. W okresie PRLu Gronów zaczął z wolna jednak tracić swych mieszkańców. W roku 1970 wieś liczyła sobie 167 osób, zaś osiem lat później już tylko 154. Obecnie w Gronowie zamieszkuje nieco ponad 120 osób. Odpływ mieszkańców związany jest głównie z brakiem większych perspektyw oraz marginalnym położeniem miejscowości.

Zdjęcie nagłówkowe:  Grunow na planie z początku XX wieku

Wybrane źródła:

  1. osno.pl
  2. zamkilubuskie.pl
  3. Kościoły Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. Nasze Dziedzictwo